W baroku taniec stanowił rozrywkę na królewskich dworach, ale również narzędzie propagandy. Nie bez powodu uważa się, że złota era tańca przypada na panowanie Króla Słońce, Ludwik XIV, który zasłynął m.in. wystawnymi balami i przedstawieniami baletowymi. Taneczne pokazy uświetniały ważne wydarzenia odbywające się na Wersalu, ale również świadczyły o randze monarchy na arenie międzynarodowej. Ten zwyczaj przejęli również inni europejscy monarchowie. W dobrym guście było zatrudniać wybitnych choreografów, i to nie tylko w podparyskiej rezydencji. W ten sposób zmieniano oblicze sztuki, kraju, a także Europy.