Północne Mazowsze kojarzy nam się obecnie z rozwojem infrastruktury, przemysłu i nowymi inwestycjami, których każdego roku realizuje się coraz więcej. Przypadkowo napotkany przechodzień z łatwością wymieniłby nazwy firm prosperujących na terenie regionu, ale czy tak samo sprawnie wydeklamowałby fragmenty piosenek, które w młodości śpiewał jego dziadek? Co możemy dziś powiedzieć o tradycyjnych formach kultury ludowej – o tańcach, pieśniach, starych obrzędach, które przecież są i będą jednym z najcenniejszych elementów narodowej kultury i lokalnego dorobku? Nasza wiedza w tej dziedzinie jest znikoma, ale już w latach 70. ubiegłego stulecia byli ludzie, którzy nie ustawali w trudzie spisywania historii, którą można było skazać na zapomnienie i uznać za niepotrzebną. Na szczęście ich praca to przykład, że nic nie ginie bezpotomnie i zawsze ma swoje drugie życie, nawet jeśli dziś jest tylko słownym zapisem i wizualną relacją. Przed Państwem Zespół Folklorystyczny KONTRO.
Tę estradową zapowiedź członkowie zespołu mogli z pewnością usłyszeć już podczas swojego pierwszego występu na rejonowych eliminacjach Ogólnopolskiego Festiwalu Folklorystycznego w Sierpcu 17 maja 1973 r. Wypowiedziane słowa wywołały zapewne szybsze bicie serca, ale były też początkiem dalszej drogi i przepustką na coraz większe krajowe sceny. Po Sierpcu przyszedł czas na Ciechanów, Ostrołękę, Płock, Wyszków czy Warszawę, ale również mazowieckie wsie. Lista koncertów sukcesywnie się wydłużała podobnie jak repertuar, który wymagał wielogodzinnych przygotowań. Z pewnością najwięcej starań w tym zakresie poczynił założyciel i kierownik artystyczny zespołu, emerytowany nauczyciel muzyki śp. Antoni Klepacki, który nie ustawał w poszukiwaniach ludowej spuścizny Północnego Mazowsza. Wraz z dwudziestodwuosobową grupą pasjonatów i trzyosobowym zespołem muzycznym stworzył formację, dla której od wsi do wsi podróżował w poszukiwaniu dawnych tańców i pieśni Ziemi Zawkrzeńskiej. Nie zawsze te wyprawy przynosiły pożądane rezultaty, ale wiele z nich było przełomowych. Kontro, był jedynym zespołem na tej części Mazowsza, który popularyzował tańce szlachty zaściankowej, takie jak: kontro, lansjer, kadryl oraz charakterystyczne dla Zawkrza piosenki „Z tamtej strony dwora” czy „Paseje se pase”. Występy odbywały się przy akompaniamencie zespołu, w którego skład wchodził skrzypek, akordeonista i klarnecista. Wiele starań wymagało również zaprojektowanie tradycyjnych dla Północnego Mazowsza strojów, których noszenie mieszkańcy tych terenów zarzucili wraz z końcem XIX wieku. Tylko dzięki pracy kierownika zespołu i Genowefy Tkaczyk z Muzeum Etnograficznego z Warszawy oraz ikonograficznym materiałom i relacjom starszych mieszkańców udało się zrekonstruować ubiór, który był później noszony przez członków zespołu. Strój ten po raz pierwszy został zaprezentowany podczas koncertu zespołu, który odbył się w ramach Banku Miast (Mława – Lidzbark Warmiński) 20 IV 1975 r. Przez pierwsze dziesięć lat działalności przez zespół przewinęło się czterdzieści sześć osób. Zespół zdobywał nagrody rzeczowe, pieniężne otrzymywał wyróżnienia, dyplomy i odznaki, a do domu kultury napływało wiele listów gratulacyjnych. Tworzyli go ludzie pełni pasji, mieszkańcy okolicznych wsi, pamiętający dawne melodie, przy których tańczyli rodzime tańce ich rodzice. W ciągu dekady zespół dał sześćdziesiąt koncertów, które obejrzało 20 tys. widzów. Skutecznie upowszechniał w środowisku wiejskim dorobek artystyczny i spełniał ważne funkcje społeczne. A co pozostało po nim dziś? Z pewnością wiele wspomnień, zapisków, fotografii, tekstów pieśni i stroje, które przechowujemy w garderobie domu kultury. Zobaczmy ten kawałek historii raz jeszcze. Wszystkich, którzy słyszą o tym zespole po raz pierwszy, informujemy, że na przełomie lat w 70. i 80. był to jeden z najbardziej rozpoznawalnych zespołów amatorskich w Mławie i nie sposób o nim zapomnieć.
